این رمان جاودان به زندگی خانواده ای ایرانی در زمان اشغال کشور توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم می پردازد.

این رمان سفری است به اعماق وجود انسان با لحظاتی پر از شادی، غم، خنده و گریه که خواننده را به تفکر در باب معنای هستی و ارزش زندگی وامی‌دارد.

این رمان، تنها داستان یک قیام نیست، بلکه کاوشی است در اعماق روح انسان، در جست و جوی معنای آزادی، فداکاری و هویت.

"مسیح باز مصلوب" داستانی تکان دهنده از‌ایمان فداکاری و مبارزه برای عدالت است.

مانک در این اثر، تصویری موزاییکی از این جنبش‌ها ترسیم می‌کند که در آن هر بخش، نمایانگر صدای متفاوتی از گروه‌های اجتماعی است. از کارگران و دهقانان گرفته تا زنان، بومیان، فعالان محیط زیست و جوامع محلی، همگی در این چشم‌انداز نقش‌آفرین‌اند.

هستی به یاد ترنجی افتاد که سلیم به او داده بود و مادر بزرگ روی بخاری زیر عکس پسرش گذاشته بود و ...

انسان بارگناهان پیشینیان را به دوش میکشد...