یکی از ویژگی‌های اندیشه‌ی مدرن طرح این مسئله بود که هرگونه نظریه‌ی مربوط به هستی‌شناسی خواه‌ ناخواه مسبوق و متکی به نوعی نظریه‌ی معرفت‌شناختی است، چرا که انسان دنیا را با «عینک» ذهن انسانی خود می‌بیند.