گاه، زندگی به تو رخ می نمایاند و گاه نیم رخ و حتیگاه چنان از تو روی می تاباند و هستی ات را نادیده می انگارد، گویی که هرگز نبوده ای.....اما، هستی تو حقیقتی است مستقل از زندگیو جریان آن وابسته توست، نه متغیری وابسته به زندگی که زمان با وجود و حرکت تو معنامی یابد و زندگی نیز هستی اش و جریانشدر زمان وابسته توست.تو که نباشی نه زمان است و نه زندگی که زندگی معنایی است مجازی و وابسته به حقیقت تو.....