هاینریش بل در ۲۱ دسامبر ۱۹۱۷ در شهر کلن آلمان، در خانوادهای کاتولیک و صلحجو (پاسیفیست) به دنیا آمد. خانوادهٔ او مخالف نازیسم بودند و هاینریش هم در دههٔ ۱۹۳۰ حاضر نشد به سازمان جوانان هیتلری بپیوندد. در بیستسالگی پس از اخذ دیپلم در یک کتابفروشی مشغول کار شد و پس از آن در دانشگاه کلن در رشتهٔ مطالعات آلمانی و کلاسیک تحصیل کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم، برای خدمت به ورماخت فراخوانده شد و در جبهههای لهستان، فرانسه، رومانی، مجارستان و شوروی حاضر شد.
در سال ۱۹۴۲، بل با آنماری سش ازدواج کرد. حاصل این ازدواج سه پسر بود اما اولین فرزند آنها، کریستوف، در سال ۱۹۴۵ بر اثر بیماری از دنیا رفت. آنماری بعدها در ترجمهٔ چند اثر انگلیسی به آلمانی، با بل همکاری کرد.
بل در دوران جنگ چهاربار مجروح و مبتلا به تیفوس شد. نهایتاً در آوریل ۱۹۴۵ به اسارت ارتش ایالات متحده درآمد و به اردوگاه اسرای جنگی فرستاده شد. پس از پایان جنگ، با همسرش در شهر کلن، شهری که ۸۰ درصدش در اثر جنگ ویران شده بود، اقامت گزید و در مغازهٔ نجاری خانوادهاش شروع به کار کرد. در سال ۱۹۵۰ به مدت یکسال بهعنوان مسئول سرشماری آپارتمانها و ساختمانها در ادارهٔ آمار مشغول به کار شد اما از این شغل راضی نبود و بالاخره تصمیم گرفت ریسک کند و به دنبال نویسندگی برود.
بل در ۳۰ سالگی نویسندهٔ تماموفت شد. اولین رمان او به نام «قطار به موقع رسید» در سال ۱۹۴۹ به چاپ رسید. در همین سال، او را به جلسهٔ گروه ۴۷ که متشکل از حلقهٔ نویسندگان آلمانی بود دعوت کردند. در سال ۱۹۵۱ جایزهٔ ادبی گروه ۴۷ را برای داستان «گوسفند سیاه» دریافت کرد. در ۱۹۵۶ به ایرلند سفر کرد و یکسال بعد کتاب «یادداشتهای روزانهٔ ایرلند» را به چاپ رساند.
پس از آن، رمانها، داستانهای کوتاه، نمایشنامههای رادیویی و مجموعهجستارهای متعددی از هاینریش بل منتشر شد.
هاینریش بل خروج خود و همسرش را از کلیسای کاتولیک، در سال ۱۹۷۶، اعلام کرد. او در ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۵ از دنیا رفت و در نزدیکی زادگاهش به خاک سپرده شد.