سرم را بالا می‌آورم. چیزی می‌بینم که در برق نگاهی می‌شکند و صدایی را می‌شنوم که می‌گوید...

راستی روزی چند بار به تو فکر می کنم؟ نمی دانم...

(داستان های فارسی،قرن 14)