وقت آن است که به جهان شگفتانگیز انسانها سفر کنیم، به جهان موجوداتی که بنا به گفتهی جامعهشناسان خود را اخلاقی میدانند و از ظلم، عدل و فضیلت، رذالت و سعادت، سخن میگویند. به همهچیز به یکسان نمینگرند. صحبت از خوب و بد میکنند و سعی دارند خود را به آنچه خوب میدانند نزدیک کنند و از آنچه بد میپندارند دور نگه دارند و در این گرایش و گریز حدی نمیشناسند و آنچه را که مطلوب و محبوب او است محدودیتی برای آن قائل نیستند. با همهی کوچکی جثه و ناتوانی که در مقابل نیروی طبیعت دارند، چشم به بینهایت میدوزند و در کسب آنچه که آن را مایهی سعادت میدانند مایل به توقف نیستند.