فیودور میخایلوویچ داستایوفسکی (زادۀ ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ – درگذشتهٔ ۹ فوریهٔ ۱۸۸۱) نویسندۀ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. داستایوفسکی عمق و فراز جامعهٔ روسیه را تجربه کرد. شخصیت‌های او در همه رمان‌هایش با مشکلات روانشناسانه و عاطفی درگیرند، اما مهم‌تر آنکه کتاب‌‌هایش از آموزه‌‌های ایدئولوژیک زمان خود الهام می‌گرفتند.
برخی از مهم‌ترین آثار فیودور داستایوفسکی:
جنایت و مکافات: رمانی دربارۀ یک دانشجوی فقیر که به قتل یک پیرزن رباخوار دست می‌زند و در عذاب وجدان فرو می‌رود.
ابله: رمانی دربارۀ یک شاهزادۀ جوان و ساده‌دل که وارد دنیای پیچیده جامعه می‌شود و با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شود.
برادران کارامازوف: رمانی حماسی دربارۀ یک خانواده و مسائل اخلاقی و فلسفی که آن‌ها با آن روبه‌رو هستند.
داستایوفسکی با جسارت به بررسی تاریک‌‌ترین گوشه‌‌های روح انسان می‌‌پردازد و به ما نشان می‌‌دهد که انسان‌ها موجوداتی پیچیده و متناقض‌اند. آثار او به ما کمک می‌کند تا به پرسش‌های اساسی دربارۀ زندگی، مرگ، خدا و معنای وجود بیندیشیم.
کتاب «مردم فقیر»، شاهکار مسلم «فئودور داستایوفسکی» و نخستین رمان اوست که برایش شهرت بسیاری به همراه آورد و نام وی را در محافل ادبی روسیه بر سر زبان‌ها انداخت.
«خانم صاحبخانه» داستان مردی به نام اردنیف است که به دنبال خانه می‌گردد چرا که صاحبخانه سابقش، به دلیل خاصی سن پطرزبورگ را ترک کرده و حال او مجبور شده است که به دنبال خانه جدیدی بگردد
