این کتاب را می‌توان روح عرفانی و معنوی آیین دائوئیسم، یکی از سه مذهب بزرگ چین باستان، تلقی کرد. دائو را اغلب «راه» یا «مسیر» ترجمه می‌کنند اما معنای عمیق‌تر آن یک نیروی زندگی جهانی است که در پیرامون و درون همه‌چیز جریان دارد. درواقع خوشبختی را می‌توان در یکی شدن با این نیرو پیدا کرد؛ اتحادی که ما را قادر می‌سازد در هماهنگی، تعادل و آرامش زندگی کنیم و ارزش‌هایی اخلاقی همچون فروتنی، میانه‌روی و مهربانی را در وجود خود بپرورانیم.

زندگی اندوه دارد، شکست دارد و همین‌ طور بی‌عدالتی، ولی آدمی پشتش به امید و فلسفه گرم است...

کلمه سفسطه در اصل از گروهی به نام سوفسطائیان در یونان باستان گرفته شده است

كرم ابريشم آبى‌رنگى كه قليان مى‌كشد، گربه‌اى كه سرش ناپديد مى‌شود اما لبخندش به‌جا مى‌ ماند و ملكۀ سفيد كه رو به‌ عقب زندگى مى‌كند و رو‌ به‌ جلو به ياد مى‌آورد

از اسطوره‌ ها و افسانه‌هایی که هویت‌های دولت‌ شهرهای باستانی را شکل دادند...