برگرفتن نقاب از این جهان، به زمان و تقلای بسیار و نیز فرهنگ نیازمند بوده است و یکی از دستاوردهای عظیم هنر و فلسفۀ مدرن (که رویکرد پنجاه تا هفتاد سال اخیر بوده) آن است که به ما اجازه باز اکتشاف دنیایی را که در آن زندگی می کنیم می دهد؛ این مهم همواره در معرض فراموشی ما است.

«مقدمه بر فلسفه تاریخ هگل» بر پایه تحلیل آثار دوره جوانی هگل نوشته شده و اساسا به نقد نظریه کانت و فیخته در مباحث اخلاق، نظام ارزش‌های معنوی و نوامیس زندگی اجتماعی، دولت، و به‌‌طور کلی فلسفه تاریخ اختصاص دارد.

نویسنده هفت لحظه از تاریخ فلسفه را بر می گزیند و از طریق هفت عبارت کلیدی هفت فیلسوف خواننده را با مباحثی در ساحت معرفت شناسی متافیزیک، فلسفه ی اخلاق و زیبایی شناسی آشنا می سازد.

این کتاب نشان می دهد که ابتذال هایدگر نه از اندیشه هستی ، بلکه از اندیشه ی تاریخ تقدیر یکتا و تمنای پرشور یک «سرآغاز جدید» نشأت می گیرد؛ افتتاح بنیادگذاری و هستن در امر آغازین که همانا وسوسه ی دیرین متافیزیک است.

ویژگی برجسته این کتاب همانا بحثی سیاسی درباره نظریه هایی است که چندان سیاسی به نظر نمی رسند و بسط آن ها در اندیشه سیاسی است. این کتاب می تواند نکات مفید و ارزشمندی را برای مخاطب فارسی زبان داشته باشد.