کتاب "فلسفه کانت" نوشتهی میرعبدالحسین نقیبزاده جلالی کوششی است پرمایه و پژوهشگرانه برای بازخوانی منظومهی انتقادی ایمانوئل کانت، با تمرکز بر گسستی که او در بطن عقلگرایی مدرن پدید آورد. نویسنده در این اثر، سه نقد اصلی کانت-نقد عقل محض، نقد عقل عملی و نقد قوهی حکم-را نه فقط بهعنوان سه گام مجزا، بلکه همچون حلقههای پیوستهی یک پروژهی فلسفی بررسی میکند؛ پروژهای که در بطن خود، تلاشی برای بیدار ساختن عقل از خواب دکارتگرایی است، خوابی که در آن سوژهی شناختگر، خود را حاکم بیپرسش جهان میپندارد.