دویت نویسندهای است مستعد که توان سادهسازی مفاهیم پیچیده و فنی به اجزای قابل فهم را دارد و همین موضوع جهانبینیها را از نظر خوانندگان نوآموز به کتابی خوشخوان و نه پیچیده بدل میسازد.
هستی و زمان در سال ۱۹۲۷ منتشر و به سرعت یکی از برجستهترین و بحث برانگیزترین متون فلسفی قرن بیستم شد. این اثر نقطهی تلاقی جریانهای فکری مختلف و مهمی در ابتدای قرن بیستم است از جمله پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، مدرسی گرایی جدید و هرمنوتیک هستی و زمان هم چنین، به تعبیر یکی از پژوهش گران نقطهی جدایی فلسفهی قارهای و فلسفهی به اصطلاح تحلیلی است نقطهی کانونی بسیاری از جذابترین و پیوستهترین مباحث فلسفی قرن اخیر.
هوسرل و هایدگر بنیانگذاران دو جریان اصلی پدیدارشناسی محسوب میشوند، در این کتاب بهعنوان دو شخصیت محوری قلمداد میشوند و این پژوهش به شرح زندگی و اندیشههای آنها اختصاص دارد.
در این کتاب، دانکن آیویسن درآمدی یگانه و قابلفهم به تاریخ و فلسفۀ حق پیش مینهد. او، بهطورخاص، بر سیاست حق تمرکز دارد: این واقعیت که حقها همواره بهشکلی عمیق محل نزاع بودهاند و خواهند بود....