مائوریتزی در کتاب فراتر از طبیعت از منظری جدید به مسئله حیوانات میپردازد و با انتقاد شدید از اخلاق گرایی انتزاعی که همواره مشخصه ی کنشگری حقوق حیوانات بوده است تحلیلی تاریخی ماتریالیستی از رابطه ی میان انسانها و غیر انسانها به دست می دهد.
او به مدد تفکر هگل ،مارکس و مکتب فرانکفورت و با گذر از نویسندگان کلاسیک در زمینه ی حقوق حیوانات نظریه ی اجتماعی و دیالکتیکی بدیل و رویکرد عملی متفاوتی را در مورد رنج حیوانات ترسیم می کند.
امید به تغییر در و گنیسم، آزادی خواهی و کنشگری حیوانات در این اثر در چشم اندازی سیاسی و انقلابی مطرح می شود و به رویکردی می انجامد که در نهایت میان آزادی انسان و حیوان تقابلی در کار نمی بیند.