مالیخولیای مقاومت را می توان جلوه‌ ای از مجارستان پس‌ از جنگ دوم دانست، آن‌هم در آخرین روزهای نفس کشیدن

پس از بیرون آمدن از سینما تا دیری کویین در حاشیه شهر ماشین سواری کردیم شب کیفیتی لحاف مانند و افسرده کننده داشت گویی به نحوی باری بر دوش آن نهاده شده باشد و پیرامون ما چمنزارهای مینه سوتا در امواج بلند و تکراری ذرت و سویا گسترده بود.

نویسنده نه پدران مدرنیست سده بیستمی و پدربزرگ های سده نوزدهمی خود را انکار میکند و نه دربست می پذیردشان...

(ترجمه انگلیسی:آلبرتو توسکانو)

(داستانهای فارسی،قرن 14)