او به دور از لغزیدن به درون چاله زودباوری و سادگی ادبی، صناعت ورزی تهی از ظرافت، پولدوستی بانکداران، ساده لوحی ساختگی یا واقعی، آرزومند دست یافتن به گونه ای داستان نویسی است که خواستهای آن از خواستهای یک اثر شگرف مدرنیستی متأخر مانند متنهایی برای هیچ از بکت مردمسالارانه تر است...