روحی آسیمه در شهر می دوید فریاد می کشید آه، جگر گوشه ام!

فقط چیزی را باور کن که چشم‌هایت می‌بیند و گوش‌هایت می‌شنود حتی آن چه را چشم‌هایت می‌بیند و گوش‌هایت می‌شنود

یادآورد فروغ، برای همیشه تجدید مطلع اندوه بزرگ شعر دوباره‌ی فارسی است از خاموشی تا به هنگام شاعری بسیار بزرگ .

رو تابلوهای اعلان نوشته ‏ن: قتل، نیرنگ و انتقام. یکی از ده نمایش برتر سال، از دست ندهید.

(شعر مذهبی فارسی)