تجربه ی زندگی در بی فردایی در مرز گذشته و آینده...

همانند نغمه ی مادری/ بر گاهواره ی کودکش،/ همانند پژواک کوهساران،/ که پاسخ می دهد سحرگاه ساز شبان را؛

دم توست که در نفسم میدمد....

تکیه داده بر دیوار در آغوشی پرتب و تاب قفل شده اند دوچرخه های مان

بعد از قرارداد الجزیره زندگی ما دگرگون شد، پدرم دست از سیاست کشید...