ویلیام شکسپیر، زاده‌ی سال 1564 و درگذشته‌ی سال 1616 میلادی، شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی بود. بسیاری او را بزرگترین نویسنده در زبان انگلیسی دانسته‌اند.

نویسنده در این کتاب در پی یافتن ارتباط میان تمرین تئاتر و نشانه‌شناختی است. او نشان می‌دهد که چگونه رویکرد نشانه‌شناختی به گسترش تحلیل در تمرین‌های تئاتر کمک می‌کند و همین رویکرد به تولید معنا در این هنر می‌انجامد.

قهرمان اصلی این نمایشنامه شوالیه‌ای است به نام لانسلوت که برای نجات شهرش باید با یک اژدها بجنگد. اما به مرور متوجه سیستم بوروکراتیکی می‌شود که فسادها و خطراتی بزرگ‌تر از اژدها زیر عبای خویش پنهان کرده است.

هرمیا که عاشق لیساندر است و در مقابل خواست پدرش اگئوس مبنی بر ازدواج با دیمیتریوس که وی برای او ازدواج کرده است ، مقاومت می کند.

"در انتظار گودو" نمایشنامه‌ بسیار ساده‌ای است: کنش آن در مکان ماوقعی اتفاق می‌افتد که تقریبا به هیچ‌جا شبیه نیست. توضیح صحنه‌ی محل کنش بسیار ساده است: جاده‌ی بیرون شهر، یک درخت، غروب.

در مقالات این کتاب، به تأثیر این دوران داستان‌‏گویی جدید بر سینمای امروز پرداخته شده و «فیلم‌‏های پازلی امروز» مشخص و تجزیه‌‏وتحلیل شده‌اند. این فیلم‌ها چرخه‌ی معروفی از فیلم‌‏ها از دهه‌ی ۱۹۹۰ به این‌‏سو است که فنون داستان‌‏گویی کلاسیک را نفی می‌‏کنند و داستان‌‏گویی پیچیده را جایگزین آن می‌‏سازند.