خاطرات و یادداشت‌های بی‌نظیر شهید استثنایی بهروز مرادی از خرمشهر.

نامه‌های مبادله شده حمید داودآبادی از جبهه، به حسین عزیزی در اسارت دشمن.

حدود سی متر، با ترس و دلهره جلو رفتیم. یک دفعه متوجه رحیمی و شریف شدم که سریع روی زمین نشستند. بلافاصله از پشت یکی از درخت­های بلوط، گفت: «قِف ترس، تمام وجودم را فرا گرفت. وسط میدان مین دشمن، نه راه پس داشتیم نه راه پیش...

خاطرات سردار شهید حاج رضا شُکری‌پور، فرمانده گردان حضرت علی‌اکبر(ع) لشکر 32 انصارالحسین(ع)

«مرضیه حدیدچی» معروف به «طاهره دباغ» پس از مقاومت و تحمل وحشیانه‌ترین شکنجه‌های ساواک شاه، گوشه‌ی زندان افتاده بود. ناگهان صدای جیغ وحشتناکی شنید که برایش آشنا آمد. خوب که دقت کرد، متوجه شد صدای «رضوانه» دخترش است که تازه وارد 13 سالگی شده بود.

جمعۀ سیاه 17 شهریور 1357، هنگامی که فرماندۀ یگان، به سربازان دستور شلیک به طرف مردمی که به جنایات شاه اعتراض داشتند، صادر کرد، قاسم و محمد و علی، شوکه شدند. سرانجام تصمیم گرفتند برای این‏که به طرف مردم شلیک نکنند، فرار کنند. فرار همان و محاصره توسط نیروهای ساواک و حمله و شلیک و مجروحیت و دادگاه و شکنجه، همان. ماجرا تازه از همین نقطه شروع می‌شود.