مریم، مریم، مرا بشناس، لمسم مکن
میان من و تو چه سخن بود
به یاد آر تو را چه گفتم بر کوهِ زیتون
سخنی دارم و کسی را ندارم بگویم
تکهای از سرود نیایش. زبور مانوی
دقیقا میدانیم که زنان مانوی وجود داشتهاند و مانند همکیشان مردشان به دو دسته نیوشاگان و برگزیدگان تقسیم میشدهاند. مانویان و مخالفان مسیحی آنان بر وجود هر دوی این گروهها شهادت دادهاند.
…
به گفتهی دواِستوپ، زنان مانوی «میتوانستند برگزیده شوند، و چیزی که برای آن زمان امری منحصربهفرد بوده، این است که آنها خود را ملزم میکردند که به یک زندگی سرگردان که به برگزیدگان تحمیل میشد، تن دهند، مبلغ مذهبی شوند و مردم را به شورش وادارند».