لازم است که دست کم برای مدت کوتاهی زندگی را از تن مان بکنیم و به نزدیک ترین رخت آویز دم دست مان آویزان کنیم

گفتا من آن ترنجم» زندگی مولانا را از زمانی که با شمس آشنا می‌شود تا لحظه مرگش دربرمی‌گیرد.

می خواهم بر جریانی تمرکز کنم که پس از عبور از «تئاتر صفر» - از مسیر «هپنینگ» و «تئاتر غیرممکن»- مرا به «تئاتر مرگ» رساند.

نگاهت حرکت است تغییر ˚ است این جا که روشن روان، اگر دریاست، ناگاه حوض سلطانی ˚ فراگیر است

من فقط صدا را شنیده‌ بودم

دیگر گذشت مهران، دیگر گذشت . چه خاصیت دارد که من تو را به یاد دیگران بیندازم ؟

کتاب تفسیرهایی را درباره کار مارکس در واپسین مرحله تکامل آن ارائه میکند