"آخرین موومان" اثری تأملبرانگیز و عمیقا تأثیرگذار از نویسندهی اتریشی رابرت زتالر است که به دلیل نثر مینیمالیستی و در عین حال شاعرانهاش شناخته میشود. در این رمان، زتالر به آخرین سفر خیالی گوستاو مالر، آهنگساز و رهبر ارکستر نامدار، میپردازد و روایت را به مراقبهای درونی دربارهی حافظه، فقدان و ناپایداری زندگی بدل میکند. با همان آرامش عمیقی که امضای آثار اوست، زتالر تصویری صمیمی از ذهن مردی ترسیم میکند که در آستانهی مرگ، به گذشتهاش بازمیگردد و پیروزیها و حسرتهایش را مرور میکند.