در شهر قدیمی‌ ‌لندن، روزی خاص از فصل پاییز، در ربع دوم قرن شانزدهم، خانوادۀ فقیر کانتی صاحب پسربچه‌ای شد که تولدش آنها را چندان خوشحال نکرد.

در چهاردهم ماه مه ۱۸۵۹، ویکتور هوگو در نامه‌‏ای به پسرش شارل می‌‏نویسد: «برای نگارش کتاب جدیدم (کارگران دریا) می‌‏خواهم به جزیرۀ سِرک بروم.»

اولش کتاب‌ها را براساس طعمشان فقط می‌خوردم؛ خوشحال گاز می‌زدم و می‌جویدم...

به خودم می‌آیم و می‌فهمم دلیل اینکه این‌همه از ایسا بدم می‌آید این است که خیلی خوب مرا می‌شناسد، برای این است که می‌بیند من چه موجود کثافتی هستم...

موش‌ها و آدم‌ها فلاکت کارگران را در برابر بی‌رحمی ‌ارباب‌ها نشان می‌دهد...

داستان با خواندن نامه‌ای عجیب در مورد خون‌آشام‌ها که از طرف آقای موریسن برای شرلوک هولمز ارسال شده آغاز می‌شود.