"بین ما یک رودخانه بود" اولین رمان محمدباقر اصلیان است که در جهانی چند فرهنگی به روایت داستانی عاشقانه می‌پردازد و سرگذشت زنی از طبقات فرودست جنوب عراق را باز می‌گوید. زن تن به ازدواجی معمول می‌دهد اما در طول زندگی بارها با شبیه عشقش مواجه می‌شود. داستان در جغرافیا و فضای متغیر عراق و ایران در دوره جنگ و پساجنگ روی می‌دهد و ما در رمان با مرارت‌های زنی تنها مواجه می‌شویم که قربانی نگاه طبقاتی نژادی شده است.

مرجان کمالی نویسندۀ ایرانی-‌آمریکایی که داستان‌هایش موردتوجه مخاطب انگلیسی‌زبان قرار گرفته است. این داستان مطرح‌ترین داستان این نویسنده است.

کیخسرو: ای پهلوانان نامدار و‌ ای خنجرکشان روز جنگ، سراسر مرز ایران را بر پشت اسب پیمودم و هیچ باشنده‌ای را ندیدم که دلشاد باشد و ثروتمند و خانه‌ای آباد به چشمم نیامد...

ابوالقاسم، با نام مستعار اِنتو، راوی چهل‌و‌چند ساله و اول‌شخص رمان شبی که اِنتو با درد خویش آشنا شد، در طبقۀ پنجم آپارتمانی در یک مجتمع مسکونی با همسرش، میشا، در دوران همه‌گیری کووید زندگی می‌کند. او، پس از ورشکستگی شرکتی که در آن کار می‌کرده با حقوق ناچیز بیمۀ بیکاری و همچنین نویسندگی برای شرکت انیمیشن، امرار معاش می‌کند.

هر کسی لایق نیست بر دل ” حاکم ” شود. سیاهی و یک‌رنگی را به دنیای هزار رنگ و وارونه‌ی آنان ترجیح می‌دهد...

او در این کتاب از کنار هیچ قوم و قبیله‌ای و هیچ شغل و حرفه‌ای بی‌اعتنا نمی‌گذرد و با زبانی گزنده هر کژی و کاستی را از دم تیغ برنده‌اش می‌گذراند.