روایتی از خانواده ای بزرگ است که انگار نفرین شده اند...

آن ور شیشه تاکسی، مردمی که از نمایشگاه کتاب بیرون آمده اند برای گرفتن ماشین، از سر و کول کتاب هایی که خریده اند بالا می روند

روز آخر، شاید هنوز روی تخت خواب بزرگ مهران عاشق هم بودیم. عشق ما از شهر کوچک تر شده بود.

مرا پناه دهید ای چراغ های مشوش/ ای خانه های روشن شکاک...

سی و سه سالگی، مبهم ترین سال زندگی آدم است.

روایتگر داستانی است که از زبان پسر خانواده ای سه نفره