این کتاب با مایههای کلاسیک از نخستین رمانهایی است که نظریهٔ فیلم در آن به ژانری ادبی بدل میشود و لوییجی پیراندللو با رویکردی انتقادی و تیزبینی و نبوغی پیشگویانه به تشریح نظریات سینماییاش میپردازد و زندگی انسان در عصر سرمایهداری و نابودی هنر راستین و ارزشهای انسانی را توصیف میکند. پیراندللو در این اثر که یادآور فیلم مردی با دوربین فیلمبرداری ساختهٔ ژیگا وِرتوف است بهطرزی نبوغآمیز به بحران انحطاط هنر و نابودی فضائل بشری اشاره میکند.