شاید یکی از مهمترین شعارهای انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ که با شعارهای سیاسی، اجتماعیف فرهنگی و اقتصادی مشخصی به سرانجام رسید، عدالت بود. اما از لحاظ زمانی از این شعار دور شدیم و عدالت به تدریج کم رنگ شد و حتی در مواردی با فقدان آن مواجه شدیم.زمانی که موضوعی در نشانهشناسی مورد بحث قرار میگیرد، گفته میشود.همان طور که به وجودها توجه میشود، باید فقدانها نیز مدنظر باشد و به نظر میرسد فقدانی که در رویکردهای اقتصاد سیاسی موجود در کشور وجود دارد مسأله عدالت و نقش اجتماعی حاکمیت است. این فقدان حضور دولت آشکارا اثر اجتماعی خود را در جامعه گذاشته است و میتوان در آموزش، بهداشت، مسکن، اشتغال و محیط زیست این نابرابری را به روشنی دید به همین دلیل، باید به نقش عدالت در سیاستگذاریهای اجتماعی توجه داشت و با توجه به بحرانهای متعدد جامعه ایران، این موضوع را بیش از پیش مدنظر قرار داد.