کتاب در برف پیری

یکی از آنها کتاب حاضر است. در مقدمه آمده است: «استاد دکتر مهدوی را همچون اوستاد اوستادان سخن، فردوسی دو غم مونس جان و شادی روان است: ایران و تشیع و این دو سکان دار کشتی نجات او در دنیا و آخرتند. از بارزترین جلوه های تشیع، اعتقاد و اهتمام به مضامین بلندی است که در زیارت جامعه کبیره منقول از حضرت امام علی النقی الهادی(ع) آمده است و استاد ضمن مقاله ای آکنده از اخلاص در این مجموعه از آن سخن گفته اند و اقرار آورده که هیچ جمعه ای نبوده است مگر آنکه با این زیارت نسبت به معصومان پاک ادای احترام و عرض سرسپردگی کرده است. اینها بخشی از کتاب در دست طبع است. بخشی نیز در تتمیم کار استاد فروزانفر درباره مآخذ و اسناد حدیث برخی از ابیات مثنوی معنوی است. شرح حالی مستند از «زمخشری» و زندگانی نامة آیت الله شیخ مجتبی قزوینی رضوان الله علیه نحوه تشرف به محضر مبارک علامه سمنانی و اعطای معظم له اجازه روایت به حضرت استاد مهدوی و یادی از «ضوء الرّشد» و قصیده فاخر و بلند مرتبه آن شاعر کم نظیر به بهانه ادای احترام به شاعر صاحب نام و عالی مقام استاد ادیب برومند.»