عرصه که تنگ میشود، فاجعه که بر سرمان آوار میشود، عزیزی را که از دست میدهیم، و بر لبه پرتگاه نومیدی مطلق قرار میگیریم، چگونه و در کجا به جستجوی تسلای خاطر و امید به ادامهی زندگی دست مییازیم؟ در طی اعصار این جستجو چه شکلهایی به خود گرفته است؟
مایکل ایگناتیف در سرشت تسلا تأمل کرده است. نشانمان میدهد که انسانها چگونه به سوی پیشینیان خود دست یازیدهاند تا امید و توان تابآوری را بازیابند. با پرداختن به زندگی و زمانه نویسندگان و نقاشان و موسیقیدانان، از کتاب ایوب و مزامیر گرفته تا سیسرون و ال گرکو و گوستاف مالر، از آلبر کامو تا آنا آخماتُوا و پریمو لوی... بزنگاههایی را بازآفریده که در آنها این مردان و زنان برجسته در طی اعصار شجاعت روبهرو شدن با سرنوشت تلخ و رنجبار خود و عزم کافی برای ادامه دادن را یافته و این امید را از کف ننهادهاند که رنجشان شاید معنایی داشته باشد