تحقق این مهم و رهجویی به سیره و سخنان گهربار معصومان و تدوین الگوهای رفتاری ایشان، نیازمند دستیابی به احادیث درست و فهم و ارزیابی آنها است. این جا است که نقش «دانشهای حدیثی» و ضرورت آگاهی از آنها، به عنوان پیش زمینۀ کاربست حدیث در عرصههای منتلف علم و زندگی رخ مینماید؛ تا آن جا که میتوان گفت بدون آن، امکان بهره گیری درست، معتبر و کارگشا از حدیث، وجود ندارد.