یکی از آخرین نوشتههای نویسندهای که فقط 47 سال زندگی کرد و هیچگاه نیمهی دوم قرن بیستم را ندید، از زمان انتشارش تاکنون، همواره بر صدر مهمترین و تأثیرگذارترین رمانهای دیستوپیایی تاریخ تکیه زده، درعینحال که ایدهی انسانی و اتوپیایی نویسندهاش درآن هویداست. کتاب 1984 با همین بنمایهی حضور در آیندهای که حکمرانان، تنفر را به والاترین خصیصهی بشری بدل کردهاند، سرشار از ایده برای ایماژها و تصاویر است و به همین دلیل تأثیرش بر تاریخ سینما علاوه بر اقتباسهای مستقیم، در بسیاری فیلمهای دیگر هم وجود داشته است....
نه ارگانیکها میتوانند ظهور خودآگاهی در ماشینها را بپذیرند و نه ماشینها میتوانند هوشمندی موجودات ارگانیک را درک کنند. دو امپراتوری بزرگ در جنگ هستند و هردو شکست خواهند خورد. هزاران سیاره به ویرانه تبدیل خواهند شد و چندین تریلیون نفس به کام مرگ خواهند افتاد. در واقع، این چیزی است که نتیجهای است که راپشی (یک هوش مصنوعی آزاد که در دنیایی مرده تنها مانده) به آن رسیده است....