در هر زمانه‌ای، در کنار آنچه مردم گفتن و انجام‌دادنش را طبیعی فرض می‌کنند، هستند چیزهایی که جامعه درباره‌شان سکوت می‌کند.

من هم تشنه بودم سرم را عقب دادم و خودم را رها کردم تا بیفتم وسط درخت‌ها. صورتم را فرو کردم توی گل سرد و دیگر تکان نخوردم من این طور مردم به زودی تنم با زمین یکی می‌شود.

جولز در این داستان یاد می‌گیرد تا با ترس‌‎‏هایش مواجه شود و بر آن‎ها غلبه کند؛ چرا که راه یافتن حقیقت از این مسیر می‎‌گذرد و حتی ممکن است چیز‎هایی که به‎‌نظر ترسناک می‎‌رسند، آنقدر‎ها هم مخوف نباشند!

رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

شاگرد شمس بودن کار آسانی نیست. این شاگردی اراده قوی نظم و انضباط و جسارت و قلبی بزرگ می‌خواهد.

(داستان‌های طنز نوجوان آمریکایی)