روزی روزگاری کشوری بود که در آن زندان‌‎هایی مخصوص کودکان بنا کرده بودند

صبح یکی از روزهای آفتابی ماه نیسان، در یکی از خیابان های درجه یک نیویورک راه می روم و به این واقعیت فکر می کنم

.لیدیا و پسر هشت ساله‌اش لوکا، ناچار به فرار از مکزیک هستند.

این رمان قصه‌ی شهری ساحلی را توصیف می‌کند که میزبان فقر و یک سیستم نابرابر اقتصادی است.

رمان با تمرکز بر مفهوم نژاد پرستی، روح عصیانگر دو جوان سیاه پوست را در تقابل با هنجارهای جامعه‌ و نابرابری‌ های اجتماعی به تصویر می‌ کشد

به وقت شکنجه و باروت در ژانر جنایی و معمایی نوشته شده و روایت آن سوم شخص است