(آدولف هیتلر،1889-1945م،ملی گرایی در آلمان،جنبه های روانشناسی نازیسم)

(Journey to the end of the night) (کتاب زبان اصلی)

نباید این ارثیه را قبول می کردم.

هنگامی که این کتاب برای اولین بار در سال ‌1932 به چاپ رسید، بسیاری از منتقدان را شگفت‌زده کرد و چندی بعد کتاب با اقبال عمومی فراوان همراه شد...

(داستان‌های آلمانی، قرن 20 م)

در کتاب «جنگی که بالاخره نجانم داد» دوباره با آدای یازده ساله همراه می‌شویم؛ پای او بالاخره درمان شده و می‌داند آنچه مادرش می‌گفت حقیقت ندارد؛ او آسیب‌دیده و ناتوان نیست. اما این را هم می‌فهمد که دخترِ کسی نیست. پس آدا چه کسی است؟ جنگ جهانی دوم ادامه دارد و آدا و برادرش با سرپرست قانونی‌شان سوزان در کلبه‌ای با خانم صورت اتویی- خانم تورتون- و دخترش زندگی می‌کنند...