دیوید هیوم را از حیث فلسفه ورزی تأثیرگذارترین و مهم ترین فیلسوف انگلیسی زبان در طول تاریخ فلسفه به شمار آورده اند. در مقابل راجع به کار وی در کسوت مورخ می توان چون و چرا و پرسش داشت اما آنچه حائز اهمیت است این است.
که هیوم مورخ همان هیوم فیلسوف است و مورخ بودن وی در حقیقت حاکی از امتداد همان فکر فلسفی در بررسی عرصه تاریخ است. این مجموعه مقالات که توسط یکی از هیوم پژوهان نام دار به رشته تحریر درآمده، دیوید هیوم مورخ را در امتداد دیوید هیوم فیلسوف به ما معرفی میکند و برای خواننده ایرانی که اشتیاق شناخت این فیلسوف بزرگ را دارد امکان شناخت بیشتری از دیگر ابعاد اندیشه هیوم که در فضای فلسفی ما مغفول مانده، مهیا خواهد کرد.
دیوید هیوم (David Hume؛ ۷ مه ۱۷۱۱ – ۲۵ اوت ۱۷۷۶) از فیلسوفان دوران روشنگری اسکاتلند، تاریخنگار، اقتصاددان، نظریهپرداز، کتابدار و جستارنویس اسکاتلندی بوده است. هیوم به دلیل اختلاف نظر فلسفی با اکثر فیلسوفان و ذهنیت متفاوت خود در حوزههای فلسفی از قبیل تجربهگرایی، شکگرایی و طبیعتگرایی متافیزیکی مشهور است. در واقع او را باید یکی از شاخصترین چهرههای فلسفه با ایدئولوژی تجربهگرایی دانست.