کتاب تک گویی در سینمای ایران (جلد سوم) (در فیلم های کارگردانان برجسته)

این کتاب در سه جلد تنظیم شده است. جلد دوم آن که در پیش روی شماست همچنان روندی تاریخی را پیش می گیرد و به مرور تک گویی های تاریخ سینمای ایران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۳ می پردازد. پیدا کردن و بازبینی بسیاری از فیلم های دهه ۶۰ با مشکل فراوان روبرو بود. بخش زیادی از فیلم هایی که به موسسه رسانه های تصویر راه نیافته بودند و یا در فضای مجازی وجود نداشتند نیاز به جستجوهای فراوان داشتند. برخی از فیلم ها در یوتیوب پیدا می شدند و برخی با سفارش از طریق جستجو در آرشیو فیلمهای شخصی و نایاب این کتاب تا حد زیادی روند و تنوع تک گوییهای فیلم های بعد از انقلاب سینمای ایران را در بر میگیرد تک گویی در فیلمهای دهه ۶۰ بیشتر شکلی شعاری مستقیم و غیر خلاقانه داشتند و گویی فیلم بهانه ای بود برای این خطابه گویی های بلند ارشاد کننده در دهه ۷۰ حال و فضای دیگری وارد سینمای ایران شد.
موضوع های جوانان زنان و انتقادهای ژورنالیستی سیاسی فیلم های عرفانی معناگرا وارد موضوع فیلم ها و تک گویی ها شدند. در دهه ۸۰ و ۹۰ فضای انتقادی روابط نسل جوان و رفتارهای . ولنگارانه و پوچ برای رهایی خود از بن بستی که در آن گرفتار آمده اند در برخی از تک گویی این فیلم ها به گوش رسید جر و بحث ها و جوابهای شلاقی و نارو زدنهای تلافی جویانه، دورنمایی مبهم و تلخ از روابط عاطفی نسل جوان نشان میداد تک گویی در این نقش ها دیگر بار تخلیه احساسی و برداشتن نقابها را بر عهده نداشت بلکه انگار بیشتر بر بحران ها و شکاف های پرناشدنی و فراموش شده ی دنباله دار دلالت میکنند. از سویی همچنان شاهد تک گویی شخصیت های فداکار و از خود گذشته فیلم هایی با سرمایه های دولتی هستیم تک گویی زنان نیز در فیلم ها رشد قابل توجهی می گیرد.