تک گویی ها صدای درونی از سینما هستند که در لحن و صدای شخصیت های فیلم ها رخ می نمایانند. چشم دوختن بر این صداها بدون پیش داوری بی شک جنبه های پنهانی بحران حل نشده نقش های اصلی فیلم ها را نشانه می رود صداهایی که در جای جای فیلم ها از بغض ها و ناگفته ها و خطابه ها و رجز خوانی ها و حدیثت خوانی ها و درد دلهای پنهان نقش ها انباشته اند. در کنار هم قرار گرفتن این صداها گوش جان سپردن بر بحران ها و محرومیت ها و ناگفته های گوناگون مردم در سینمای ایران طی سالها و دهه های مختلف خواهد بود.این کتاب در سه مجلد تنظیم شده است جلد نخست آن که پیش روی شماست روندی تاریخی را پی می گیرد و با مرور بر تاریخ سینمای ایران از ۱۳۱۱ تا ۱۳۵۹ در هر فیلمی که در آن تک گویی استفاده شده تامل میکنند.این تک گویی ها عمدتا از روی خود فیلم ها پیاده شده اند. پیدا کردن و بازبینی فیلم های سینمای ایران در دهه های گوناگون وقت و انرژی بسیاری می طلبید تا فیلمی از قلم نیفند با این همه در این کتاب بخش اعظم و خطوط اصلی تک گویی ها و روند آنها در دهه های مختلف ثبت شده است و تعداد فیلمهایی که در این فهرست قرار داده نشده اند آن قدر نیست که ایده کلی و موضوع کتاب را تحت الشعاع قرار دهند.امید است این کتاب دریچه ای باشد برای نگاه نزدیک تر و جزیی به موضوع های بکر و هنوز پژوهشی نشده سینمای ایران و مورد توجه عاشقان و علاقمندان سینمای ایران قرار بگیرد و گامی باشند برای پرکردن فضاهای خالی و ناگفته های سینمای ایران