دُکرانگال متخصص ترسیم نومیدی و پریشانحالی آدمی است. چیزی که بر لحظهلحظهی این ۲۴ ساعت نقش بسته است. گفتوگوهای رمان بسیار اندکاند اما کاملاً حسابشده و هرکدام مثل بهانهای تا نویسنده از سیطرهی افکار و احساسات وحشتناک و هضمناشدنی در زندگی رنجکشیدگان و بازماندگان بگوید. سنگبنای داستان اما توصیفات رنگبهرنگ و محسوس آن است که عمق مصیبت افراد درگیر در داستان را بیان میکند. رمان با دقت یک پزشک و زبان یک شاعر نوشته شده، نثر و زبان داستان ترکیبی است خلاقانه از واقعگرایی و اطلاعات دقیق پزشکی و نثری شاعرانه که خواننده را کمک میکند هم موقعیت را به خوبی بفهمد و هم از تأملات شخصیتها و نویسنده بهره کافی ببرد.