کتاب ترانه های توکانا (ماه نوش و صورتک های آسمانی (2)

 دماغش را بیرون داد که خفه نشود. مرد مومیایی که معمولا بعضی از مسافرانش را خفه می کرد یا از آن ها مجسمه های مومی و نمکی می ساخت، دوباره مسافر جابه جا می کرد!اما این مسافر خیلی فرق داشت! یک پری دریایی خوش بر و رو! خب! خارپشت پری دریایی ندیده بود! بر اساس توصیف های مادربزرگش که می گفت: «آن ها زیبا و ظریف و آرام هستند، موهای فرخورده ی بلندی دارند و رنگ باله شان بنفش است.» ماه نوش باید یک پری دریایی می بود که