کتاب تاریخ فلسفه قرن هجدهم

"تاریخ فلسفه قرن هجدهم"، عمدتاً شامل فلسفه‌های نیوتن، لاک، بارکلی، وولف، ويكو، مونتسكيو، کندیاک، هیوم، ووونارگ، اصحاب دایرة‌المعارف، ولتر، ژان ژاک روسو و بالأخره كانت است. موضوعات این جلد بیش و کم همان موضوعات جلد ششم تاریخ فلسفۀ فردریک کاپلستون با عنوان از وولف تا کانت است، با این تفاوت که کاپلستون بخش بزرگی از این جلد (بخش چهارم) را تماماً بــه معرفی فلسفهٔ كانت اختصاص داده است.
قرن هجدهم میان نظام‌های بزرگ الهیاتی مالبرانش، لایبنیتس یا اسپینوزا، و بنای عظیم فلسفی شلینگ، هگل یا گنت، به مثابهٔ دورهٔ استراحتی برای اذهان خلّاق و جامع‌بین بوده است. قرن هجدهم را به تفاوت ارزیابی کرده‌اند. مورّخان فلسفه به آن ارجی ننهاده‌اند و در آن، به استثنای مذاهب فلسفی بارکلی، هیوم و كانت جز اندیشه‌هایی سطحی، ناپیوسته، غیراصیل و تعصب‌آمیز، چیزی نیافته‌اند.