آسیای مرکزی نامی است که از نیمه دوم قرن نوزدهم به بعد برای بخشی از فرارودان ابداع و استفاده شد و عمدتاً پنج کشور تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان را شامل میشود.
کتاب حاضر در نوع خود اثری منحصر به فرد است. کمترین اطلاع از تعاملات پیچیده و پرجزئیات ایران و غرب مشخصاً به دورهای بر میگردد که از یک سو شرق هنوز به موضوع کانونی آنچه بعدها ذیل عنوان شرقشناسی میشناسیم بدل نشده است و از سوی دیگر تاریخنگاری رسمی، تاریخنگاری انتقادی معاصر و حتی جریان گسترده ایرانپژوهی دانشگاهی نیز چندان به آن توجهی نداشته است.
«ایران دوران قاجار و برآمدن رضاخان» تاریخ مختصر اما جامعی از دوران قاجار به دست میدهد که سراسر دوران سلطنت این دودمان و به قدرت رسیدن رضاخان تا زمان عزل قاجاریه از سلطنت را در بر میگیرد.