در جهان پرشتاب امروز تئاتر دیگر تنها بازنمایی نیست. بلکه تجربه ای است از زیستن و اندیشیدن هم زمان این کتاب با الهام از آراء جورج کالینگوود و آنتونن آرتو سفری است از ژرفای فلسفه هنر تا صحنه ی زنده اجرا جایی که بیان از مرز کلام فراتر می رود و در بدن صدا و حضور بازیگر جاری میشود.
در این پژوهش بیان نمایشی نه صرفا به منزله روشی در بازیگری یا اجرا بلکه به عنوان پلی میان اندیشه و تجربه میان فلسفه و زیست هنری بازخوانی میشود.
نویسنده با اتکا بر نظریه هنر به مثابه بیان در اندیشه کالینگوود و مفهوم تئاتر به مثابه ی تجربه حسی و وجودی در دیدگاه آرتو تلاشی تو برای باز تعریف نسبت میان خلاقیت بدن احساس و اندیشه در تئاتر ایرانی ارائه میکند.
این کتاب تلاشی است برای پیوند میان نظریه و عمل میان فلسفه و صحنه روایتی از خاموشی اندیشه تا فریاد بدن از تخیل تا حضور بنابراین نگارنده با نگاهی نو به سنتهای نمایشی ایران از تعزیه و نقالی تا نمایش روحوضی و تئاتر معاصر -می کوشد پلی بسازد میان اندیشه و عمل نظریه و تجربه...
بیان نمایشی دعوتی است برای آنان که تئاتر را نه صرفا به عنوان هنر دیدن بلکه به عنوان هنر زیستن میشناسند.