کتاب حاضر در قالب بیست گفتار، از منظر جامعهشناسی تاریخی به تحلیل خاستگاههای فکری و زمینههای اجتماعی معماری مدرن ایران میپردازد. سؤال اینجاست که در برههای از تاریخ که «تجددطلبی» و «تجددستیزی» محور تحول اجتماعی تاریخ ایران به شمار میرفت و به طرق گوناگون بر زمینههای فکری جامعهی ایرانی سایه افکنده بود. امر «تجدد» چگونه منجر به تحول معماری ایران شد. تحول معماری در این دوران پیوندی تنگاتنگ با تحول فکری جریاناتی داشت که در پی صورتبندی بنیانهای اجتماعی و سیاسی جامعه بر پایهی مفاهیم و اصولی نوین بودند. ازاینرو هدف اصلی این کتاب بررسی علل و شرایط زمینهساز تکوین معماری مدرن ایران است.