عشق و انسان دو مسأله اساسی تاریخ بشر است که در زوایای زندگی او به چهره های گوناگون خودنمایی کرده است. از این رو در طول تاریخ، صدها عنوان کتاب علمی، عرفانی، هنری، ادبی و... در این خصوص تولید شده است.
اگر انسان نبود، هنر و ادبیات خلق نمی شد ولی آیا می توان گفت اگر آثار هنری و ادبی در ارتباط با انسان قرار نگیرند، دیگر هنر و ادبیات نیستند؟ آیا یک تابلوی نقاشی در جایی که هیچ انسانی نیست، باز هم اثر هنری است؟