این کتاب کند و کاو گستره کار و نبوغ دورکیم و نیز زمینه و محدودیتهای آن است. دورکیم زندگی خود را وقف بنیانگذاری جامعه شناسی مدرن و جامعه شناسی دانشگاهی و حرفهای کرد. گروههای دانشگاهی و انجمنهای علمی راه انداخت. دانشجویانی در نظریهها و روشهای علم جدید آموزش داد. انتشار مجلهای را پیش برد که سخنگوی جنبش جامعه شناسی شد. کار خستگی ناپذیر دورکیم با انتشار چهار اثر عمده در تاریخ رشد فکری جامعه شناسی تقسیم کار در جامعه (۱۸۹۳) و قواعد روش جامعه شناسی (۱۸۹۵) و خودکشی (۱۸۹۷) و صور ابتدایی حیات دینی (۱۹۱۲) تثبیت شد.
بخش بزرگی از کار دورکیم تدریس نظریه و عمل آموزش و تعلیم و تربیت بود تا پایههای علم اخلاق را بنیان نهد که دغدغه مهم زندگی او بود و حاصل آن به صورت کتابهایی بعد از مرگش منتشر شد مانند اخلاق حرفهای و اخلاق مدنی (۱۹۵۷) و آموزش اخلاق (۱۹۹۱) و تحول اندیشه آموزش (۱۹۷۷).
نظریههای دورکیم پلی بین دوره فکری فلسفههای اجتماعی گسترده دوران پیش از قرن بیستم و دوران کنونی تخصص شدن محدود دانشگاهی است. توجه امروزی به ایده دورکیم و ارجاعات فراوان بدان نه فقط در آثار مربوط به تاریخ ایدهها بل در بسیاری از بحثهای موضوعی و تحولات نظری جدید مبین ماندگاری ایدههای دورکیم است.