انگشت ششم را نه می‌توان برید و نه می‌توان از آن کار کشید. زبان و ادب فارسی در این مرز و بوم به همین سرنوشت دچار شده است؛ از یک طرف زبان ملی است و عامل انتقال مفاهیم بلند عرفانی و اسلامی و انسانی به سراسر جهان و به همین دلیل هم فرهنگستانش را داریم و هم شورای گسترشش را و..... و از یک سو دست و پایش را بسته‌ایم و پر و بالش را شکسته و با این همه از آن انتظار داریم پرواز کند!...