آثار معدودی در ادبیات جهان نوشته شده اند که باعث شده است که در کشورهایی با زبان ها و فرهنگ های کاملا متفاوت ، مخاطبان بسیار گسترده ای پیدا کنند ، یکی از این کتاب ها با عنوان مهاباراتا است که حدود 2000 سال پیش نوشته شده است و به احتمال قوی طولانی ترین حماسه ی هند است.
در قمرو شعر معاصر، هرگاه سخنی از حماسه به میان می آید، بی درنگ به یاد «آرش کمانگیر» سروده سیاوش کسرایی می افتیم. در این منظومه، رشته های هیجان و حسّ ملّی، ابعادی انسانی و اجتماعی می یابد.
طبیعت نه چیزی از ما میداند نه به صرافت ما میافتد. آدم باید از این استعارات سخت انبوهی که در خفا واقعیت غیربشری را خواهان ارتباط نشان میدهند، چشم بپوشد...