از سر صبح حال خوشی نداشتم و و به قول مادرم خروس لاری بودم که می خواستم به زمین و زمان بپرم و حقی را بگیرم که کسی نبود ازم بپرسد تو رو سنه نه...

اون نمیداند که کسیت او نمی داند کجاست، یا چرا ؟

کاترین منسفیلد داستان کوتاه را ذوب کرد و بسیاری از قواعد ظاهری آن را از میان برد...

اِدن از پنجره‌ی کوچک هواپیما کوه توچالِ به برف نشسته را دید که بر تهران مشرف بود

من امروز که این جا ایستاده ام، به یقین می گویم همه ی آن چه که ساخته ایم، اینک به دست ویرانی ست

آیا به دنبال حقیقت پشت افسانه نرفته بودم؟