گاهی وقت ها توی رختخواب دراز می کشم و سعی می کنم بفهمم واقعا کدام دوستانم برایم اهمیت دارند و همیشه هم به یک نتیجه می رسم: هیچ کدام.

فریادهایم به صورت حباب هایی روی حوض در می آمدند

در زمانی که باید سر و کله ی خورشید پیدا می شد، آسمان را ابر قرمز رنگ عجیبی مثل دود یا خاکستر داغ، پوشانده بود....

شوایك هر چند با چارلی از جهاتی متفاوت بود، ولی با او و با دن كیشوت یك وجه مشترك داشت.

تلفنم رو از جیبم کشیدم بیرون و عکسها رو رد کردم تا به عکسهای مورد علاقه م از سم رسیدم که با یونیفرم سبز تیره ش روی تراس نشسته بود. تازه کارش تمام شده بود و چای مینوشید در حالی که به من لبخند میزد.

از آن دخترایرانی هایی نبود که آمریکا کعبه آمالشان باشد