می آیی و چه زود....

کتاب در بردارنده 216 شعر کوتاه است

پسرک پنجره را رو به کوچه باز کرد و گفت: «مادر بیا نگاه کن، دریا با کشتی ها پشت پنجره ما آمده است

در تعریف شعر بیهوده نیست اگر بگوییم شعر آینۀ زمان خود است و یا به قول عی نالقضات خود آینه است و پیشگوی تحولات آینده، و شکنندۀ سنتهای مسدودکننده

پیشگیری بهتر از درمان بوده و می باشد.

اگر سخنی به گزاف گفتم / اما سرانجام پناه من در شعر بود...