دوبووار، این رمان اگزیستنسیال جذاب را با نقل قولی از نویسنده و اندیشمند بزرگ روس، فئودور داستایفسکی آغاز می کند: «همه ی ما در قبال همه چیز و همه کس مسئولیم.»

ناهنجاری تردیدها و هراس‌های وجودیِ انسان و ذهن او را در مواجهه با وقایع و پدیده‌های غریب و ناآشنا می‌کاود.

در شهری با میله‌های آهنی، هیچ‌کس نه انتقادی به زبان می‌آورد و در آن انتقادی شنیده می‌شود.

پیر جوان هجده ساله ی بورژوایی است که در جنگ جهانی اول به خدمت فراخوانده می شود. می توان او را هملتی امروزی و مدرن دانست که در دوران پر از یاس جنگ جهانی اول زندگی می کند.